Öyle çok alışmıştım ki sana,
Yani sana dair eksikliklerim mi vardı
Yoksa fazlalıklarım mı yaşananlara dair,
Bilemiyorum....
Hangi çizgide şaştı yolum,
Yada hangi yol çıkmazdı,
Göremiyorum..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Anlayacağın şu ki;
Kördüğüm gibiyim.
Bildikleimle bilmediklerim arasında
Boğuşup duruyorum...
El değmez göz görmez yerlerde oluş mudur çaresizlik.
Gözden ırak olunca mı başlar
Bu naçar haller.
Yıllar mı yıkar yoksa yollar mı?
Bilemiyorum...
Anla işte;
Kahroluyorum.
Değerli dost,
Başarılı ve anlamlı çalışmanızı severek okudum....yürekten alkışlıyorum....
Başarınızın devamını diliyorum.
Kaleminiz tükenmez olsun...
Sevgi saygı sizedir...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta