Kahroluyorum Şiiri - Canan Özanaç

Öyle çok alışmıştım ki sana,
Yani sana dair eksikliklerim mi vardı
Yoksa fazlalıklarım mı yaşananlara dair,
Bilemiyorum....
Hangi çizgide şaştı yolum,
Yada hangi yol çıkmazdı,
Göremiyorum..
Nerde yanıldım
Nerde şaştım, inan
Çözemiyorum.
Bilinmezlikler içinde kaybolurmuş ya insan,
İşte onu çok iyi
Görüyorum...
Anlayacağın şu ki;
Kördüğüm gibiyim.
Bildikleimle bilmediklerim arasında
Boğuşup duruyorum...
El değmez göz görmez yerlerde oluş mudur çaresizlik.
Gözden ırak olunca mı başlar
Bu naçar haller.
Yıllar mı yıkar yoksa yollar mı?
Bilemiyorum...
Anla işte;
Kahroluyorum.