Kahroluyorum
Ruhum sıkılıyor ruhum
içimde yük bir sıkıntı var
hiç gitmiyor başımdaki ağrım
yüreğimdeki sızım
asabi biri oldum
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Vicdanı olan bir şairimizin
vicdan muhasebesini okudum
ve de çok memnun oldum.
Candan kutluyor,
muhabbetle selamlıyorum
Metin bey kardeşim.
'Yalnız değilsiniz....' Emin olun Dostum, yalnız değilsiniz...
Kahrolan milyonlar var Ülkemde... Sanırım 'erken bağırdılar, erken çıktılar' meydanlara... Çabuk tükettiler enerjilerini, nefeslerini... Oysa gelecekte neler olacağı çok belliydi!
Şimdi? Artık 'medya yok!' Yazılı ve görsel basın 'tekelleşti', ele geçti...! Sesler kısıldı, 'bireysel tepkiler' ancak!
Ne olacak, merak içindeyiz... 'Kahrolma duygusu' içimizde 'fırtınalar' estiriyor... Az daha akıl ve mantık bence... Seçici olmak zorundayız, birde 'bölünmemek, asgari müştereklerde' birleşerek tepki vermek...
Sizi ve şiirinizi anlıyorum... Kutluyorum duyarlılığınızı... 'Tam puanla' listemde şiiriniz...
Saygılar, selamlar 'Can Dostum...'
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta