Kahroluyorum
Ruhum sıkılıyor ruhum
içimde yük bir sıkıntı var
hiç gitmiyor başımdaki ağrım
yüreğimdeki sızım
asabi biri oldum
sinirlerim alt üst oldu
hep hep huzursuzum
ben böyle değildim
kendimi tanıyamıyorum
oldukca kırıcı oldum
evde hanımı çocuklarımı
dışarda dostlarımı arkadaşlarımı incitiyor üzüyorum
Kendmi ötelenmiş, aşağılamış, ezilmiş hissediyorum
İçim de bir alev var ki yakıyor beni kavuruyor
Sanki birileri gırtlağımı sıkıyor boğluyorum
Uyku düzenim de bozuldu
Niye böyleyim ben
bana ne oldu böyle diyor
kendimi sorguluyorum
nedenini sonunda buluyorum
Yurdumun halkımın durumu getirdi beni bu hale
Başkalarına anlamsız garip gelebilir ama
Yurdumu halkımı gelecek kuşakları düşünüyor
onlar adına çok üzülüyorum
kendime yediremiyorum
kendimi suçlu hissediyorum
görevini yerine getirememiş insanların
psikolojisi içindeyim
Kahroluyorum....
Metin Gürbüz
11 01 2011
03,01
Kayıt Tarihi : 11.1.2011 17:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
vicdan muhasebesini okudum
ve de çok memnun oldum.
Candan kutluyor,
muhabbetle selamlıyorum
Metin bey kardeşim.
Kahrolan milyonlar var Ülkemde... Sanırım 'erken bağırdılar, erken çıktılar' meydanlara... Çabuk tükettiler enerjilerini, nefeslerini... Oysa gelecekte neler olacağı çok belliydi!
Şimdi? Artık 'medya yok!' Yazılı ve görsel basın 'tekelleşti', ele geçti...! Sesler kısıldı, 'bireysel tepkiler' ancak!
Ne olacak, merak içindeyiz... 'Kahrolma duygusu' içimizde 'fırtınalar' estiriyor... Az daha akıl ve mantık bence... Seçici olmak zorundayız, birde 'bölünmemek, asgari müştereklerde' birleşerek tepki vermek...
Sizi ve şiirinizi anlıyorum... Kutluyorum duyarlılığınızı... 'Tam puanla' listemde şiiriniz...
Saygılar, selamlar 'Can Dostum...'
TÜM YORUMLAR (2)