Billurlaşmış karanlığın
Koynundaki yıldızlara
Bakıyorum yapa yalnız
Dağların doruğundaki
Kristal kar tanelerini
İçiyorum yudum yudum
Yüreğim yanıyor
Kahroluyorum bu yaşamda
Düşüncelerimi bir
Tesbih tanesi gibi
Çekiyorum ellerimde
Gecelerin sessizliğinde
Hayatım geçiyor
Gözlerimin önünde
Eriyip kayboluyorum
Yaşam felsefesinde
29 Mayıs 2008 Ankara
Vecdi HatunoğluKayıt Tarihi : 29.5.2008 10:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çekilen bunca hayat zorluklarından sonra arta kalan yaşam biçimi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!