Kahroluş Şiiri - Erdal Soysetenci

bir gün daha bitti
öncekilerde de olduğu gibi
iş çoktu bugün sıcak desen o biçim
eve kendimi zor attım
üzerimdeki dağ gibi elbiselerimi çıkarttım
duşa girdim
sonra ağzıma bir hurma attım
en temiz en güzel pijamamı giyindim
salıverdim kendimi yastığıma sonra
gözlerimi kapattım
onu çizdim kendi karanlığımda
başka bir boyuta geçtim sanki
bir baktım o karşımda
tuttum ellerinden eşofmanlarımızı giyindim
ağaçlar altında yürüyüşe çıktım
çay bahçesinde oturdum
akşam ne yiyeceğimizi sordum
sıkıldı sonra kalktım ordan
bastım sahile kollarımla onu sardım
rüzgar karşısında dalgalara baktım
acıktı
öğle yemeğine oturdum
haberleri izledim gazete okudum
evi nasıl boyatacağımızı sordum
eve doğru yol alırken arkadaşına rastladım
onu selamladım
karşı komşunun yeni çocuğu olmuş
ziyarette bulundum yanında oturdum
eve girdik sonra
oradan banyoya
bir güzel kese attım ona
çay demledim yaptığı kekten yedim
vakit epey oldu yoruldum
yatak odasının yolunu tuttum
yapıştım arkasına sakız gibi
bir güzel sarıldım
saçlarından öptüm uzun uzun sevdiğimi söyledim
ciğerlerim patlayana kadar kokusunu içime çektim
açtım gözelerimi sonra
bir film şeriti gibi gözlerimin önünden geçti gitti
geleceği geçmişi dünü bugünü
hatırıma geldikçe kahroluyorum
o çekip gittiğim günü