Kahroluş Şiiri - Zeki Çelik

KAHROLUŞ

Babası kızımı rencide etmiş,
Helali boşayıp, harama gitmiş,
Nafaka vermeden evlilik bitmiş,
Torunun kahrından kahroluyorum.

Gündüzde, gecede ışıklar yanık,
Durumu seyredip, olurum tanık,
Menfaati için olmuş uyanık,
Torunun kahrından kahroluyorum.

Kusurları çoktur inkar ediyor,
Kapıyı çarparak dışa gidiyor,
Dede sevgisinden bedel ödüyor,
Torunun kahrından kahroluyorum.

Bir bardak suya da sözüm geçmiyor,
Tavırları bozuk, ufku açmıyor,
Giyim tarzları da gözden kaçmıyor,
Torunun kahrından kahroluyorum.

Dilek'i diledim Dilara kızı,
Anne anneye de veriyor sızı,
Daima üzüyor Zekiyi ,bizi,
Torunun kahrından kahroluyorum.

11-8-2015 ZEKİ ÇELİK