Yaşam darmadağın
Parçalanmış bakarken avuçlarından sana
Küçücük bir esintiyle bile
Dağılırken sağa sola
Mümkün müdür herşeye yeniden
Merhaba diyebilmek?
Umutlarım tek tek patlamış ellerimde
Sarmışken etrafımı çepeçevre uzayın karanlığı
Bir yıldız bile parlamaz gökyüzünde
Ve ben şaşkın
Seyrederim gözlerimi
Bu gerçekten ben miyim
Bitmiş, yenilmiş?
Ardımda bıraktığım koca bir hiç, gölgesiz
Yaşanmamış gençliğim avuçlarımdan kayan
Duyduğuna inanma!
Boş avuntuların sözleri onlar
Takılmış plak gibi gelecekten bahseder
Nerde, hangi gelecek ve de hangi zamanda
Gelmişken yolun en sonuna
Geleceğin gülümsediğini düşünmek bile
Ne kadar uzaktır, ne kadar yavan...
O kadar hayaldir, o kadar hayal...
Ve işte o kadar da yakar bu gerçek
Yaralar yüreğimi
Kahrolurum
Kayıt Tarihi : 13.10.2006 16:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geleceğin gülümsediğini düşünmek bile
Ne kadar uzaktır, ne kadar yavan...
O kadar hayaldir, o kadar hayal...
Ve işte o kadar da yakar bu gerçek
Yaralar yüreğimi
Kahrolurum
hayal hayal. hayal...hayalsizde olmuyor...sonunda gerçekleşmediğini bilmek yaksada yüreği kahretsede bedeni..hayalsiz olmuyor...güzeldi....
TÜM YORUMLAR (1)