Ah ömür kadilim! !
Yanarsın yavaş yavaş
götürürsün kaderin son vade denen vaktine beni
sevinçlerini yaşamın takarsın saçlarıma
hüzünlerini ve acılarını da bırakırsın har gibi yüreğime.
Ruhumun değişken dalgaları,
bir seviçlerimle oynaşır köpüklerinde
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Acıların ve umutların rengi aynı oluyor bazen.Kentler yanarken de güneş doğarken de kızıla döner ufuklar...O zaman net bir biçimde ayırmak gereği doğar bunu elbet ve şair haklıdır...KAHROLSUN KÖTÜLÜK...Saygılarımla...
masum bebeklerin teninde KÖTÜLÜK.
İYİLİK illa dayanacak ebediyete kadar
belki dahada güçlenerek
bazende küllerinden doğarak yeniden
Ama insanım ya! ! ! !
yufka yüreğim her gördüğüm, duyduğum
ölümden alev alıyor yeniden
ve dudaklarımdan küfür dökülüyor
KAHROLSUN KÖTÜLÜK..............alev yavuz
Yürek dayanmıyor- kötüklük biz insan oğlunun canında teninde mikrop gibi üreyince-insanlığımızdan utanmak elbet doğal- İnsan kutsal mukkades varlık sevgiyle merhametle hoş görüyle yaratmış yaradan- duyarlı yüreğinizi saygıyla alkışlıyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta