Kahrolsun! İyi Ki Yoksun..

Araya ne koskoca yıllar ne de koskoca dağlar girdi.. Ama gel gör ki.. günlerim günlerden uzun gecelerim gecelerden yalnız! Ama sen bil ki.. kalbim seninle, bu can seninle! Yüce Rabbim öyle bir son bahar ayazında canımı alsın ki.. ara, ara ama bulama... bulama mezarıma koyacak bir tek gül bile! Seni sevdiğimden bu yana her acıyı tattım! Her akşamın yaklaştığı saatlerde ben sensizdim..! Her çileyi gördüm! Ben biliyorum ki, sen bu acıya hiçbir zaman tatmadın ve biliyorum ki, sen beni hiç bir zaman sevmedin! Hayatın her cilvesine alıştım, ama senin yokluğuna alışamam.. Alışamam ki! Sen sevsen de sevmesen de, ben seni sevdim. Unutamam ki! Ağladım.. çocuklar gibi ağladım.. Kahrolsun ben ilk defa ağladım.. Acıdan, hasretten, yıkılan hayallerime, yok olan geçmişime ağladım Anladım ki.. erkeklerde ağlarmış.. Kahrolsun! iyi ki yoksun.. Görme ağladığımı! Kahrolursun! iyi ki yoksun.. Kahrolursun! Sende ağlarsın! Ağlarsan.. dayanamam ki..