Kahrolsun Benlik Duygum

Biraz daha deyince;
Uyudum oyalandım.
Ezanın seslerini;
Zamansızlığa yaydım.

Sabahı kılacaktım.
Ezan biraz uzundu;
Birazdan uyanırdım,
Gibi zannediliyordu…

Zamansızlıkta, zaman;
Tam eşit hâle gelmiş.
Uykudaki saniyem,
İki saat geçirmiş…

Sonra uyanıverdim,
Güya sabah değildi,
Pencereyi açtım ki,
Vakit çok çok geçmişti…

Kahrolsun benlik duygum!
Ahdime uzak kaldım.
Namazdan uzaklaştım.
Mekân sız lığa kandım.

Hocam sabahı okur,
Musiki dinliyoruz…
Ruhumuza dokunur,
Hemen kalkıyor muyuz?

On dört asırdan beri,
Ezanlar okunuyor…
Lâ ilâhe İLLALÂH.
Nedir biliyor muyuz?

(2000)