tanımadıysam da dünyayı,
aklım erdiğince
yüreğim elverdiğince
tanıdım tüm güzellikleri,
hem de en gizli şifreleriyle....
kuşları,
böcekleri,
çakalları;
en yırtıcı
korkunç hayvanları...
heyhat! ..
gözlerim açık gidiyor
tanıyamadım halâ
kahrolsun ki
insan denen
şu yaratıkları! ..
Kayıt Tarihi : 22.3.2011 19:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!