Kahrolsun Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Kafamda patlıyor, düşünceler
Düşündükçe yıkılıyor, hücreler
Hücrelerim ölüyor, birer birer
Düştükçe bombalar,Kahrolsun Zalimler

Tüm yaşananlardan ve de İnsanlığımdan utanıyorum
Adeta çırılçıplak kalmış, düşüncesiz bir hayvanım
Ne nutuk atmak geliyor içimden nede bir feryat
Böylesine nefes alıp yaşamak mı ?
Öyleyse benim için Kahrolsun hayat

Başımı kaldıramıyorum sözcükler kilitli ellerim kelepçeli
Bu dünyanın her yeri dikenli cezaevi, suçum ise düşünceli
Fikrim zikrim inancım çepeçevreli adeta şelaleden akan cerahatli
Tek başına kalmışım sur üfürülecek dünyanın sonu gelmiş gibi.

Biliyorum ki Rahmanın vaadi var,
Zaman gebe olmuş hükmünde doğacak
Zalimler kaçacak yer arayacak
ve O gün En NUR ALLAH nurunu tamamlayacak

Ey insanlık Yeyin için eğlenin görmeyin duymayın
Elbet Gazap siz’leri de vuracak
Ey kahpeler vicdansız merhametsizler
Sanmayın ki yaptıklarınız yanınıza kalacak.