Kahrolduk .g.k Şiiri - Erhan Ünlü

Biz de kahrolduk
Düştük , yara aldık
Paramparça olduk
Hep kanatıldık.
Kendimiz kalktık ama ayağa,
Küstük , kendimiz barıştık
Kimseye bir şey demeden
Kendi kendimize iyileştik .
Hep yalnızdık
Yalnız kalmaya mahkumduk .
Çevremizde bir sürü kalabalık vardı
Ama anlayan yoktu !
Biz yalnız ve yarım dık
Yarım kaldık
Kimseler kapatamadı o yarım yanımızı
Kapatmasını da istemedik.
Bir sonbahar günü hüzünlere karıştık
Savrulduk
Ağaçtan dökülen yapraklar gibi sarardık .
Şimdi hala sonbahar gelince
Bir hüzün çöker içime !
Bi acı hayat şartları dedik
Yaşadık onca yıl
"Hiç" gibi bize kar kalan yalnızlık
Ve acılar oldu .
Kalbim dayandı bunca yıl
Dayanır mı gayri bilemem ?
Buldum dediğim her an
Kaybediyorum seni
Neden ?
Yıllar neden değiştirmedi
Kalbimdeki yerini ?
Çok sevmek te iyi değil .
Ve sonra her şey güzelleşiyor
Derken
Bahar geliyor
Yine derken
Bu sefer
İlkbahar evet
Seni dünyaya armağan eden mevsim !
Bana nefes veren mevsim
Yine kavuştum
Yine buldum seni derken
Bu ayrılık yine yeniden
Neyin nesi ?
Yine yeniden sonbahar !
Ben sana adım adım gelirken
Bu bana yeter ken
Kader beni
Başlattığım noktaya geri taşıyor işte .
Yine sonbahar olacağız
Yine kaybolacağız
Kalabalıklar içinde .
Öyle bir güç ki
Yetmiyor gücüm
Beni senden koparıyor her seferinde
Kavuşmak imkansız bu dünyada
Vuslatı ahirete kalanlardan olduk yar !
Yanıldık yine
Gülemedik
Buldukça kaybettim seni .
Ne diyeyim ?
Kader işte !
Bize gülmeyen Kader .
Sen iyisin ya olsun
Gayrısını çekerim ben.

Şiirin yazarı : G . .K
Şiir kadınımdan bana ithafen yazıldı
Teşekkür ederim yüreği güzel kadın.

16.03.2021