Kahrolayım Şiiri - Fevzi Öztürk

Üzmesin bu gidisim mahsun kalbini Duyarsam kederini bil ki kahrolurum Bu ayrilik sanma unutturacak kadrini Beddua etme né olur bil ki dertolurum Sana meftûn sana âmade kalacak gönlüm Hazan vursa né yazar sensin tek gülüm Aşkına sürgün zindanlarda ömrüm Duyarsam unuttugunu bil ki kahrolurum Bulsun seni mutlulukların en nadidesi Aşkımın Sevdası gönlümün bir tanesi Akıtmasın o çekik gözlerin inci tanesi Duyarsam ağladığını bil ki kahrolurum Cefan zevk,çilen şerbet, kara bahtima Bulunur mu bilmem teselli hicranima Bir başkasi oturursa gönül tahtına Duyarsam vefasizlıgını bil ki kahrolurum Sana kavuşmak ahrete kaldı kavlimce Sevip koklayamadim birgün gönlümce Göçüp gideceğim habersiz ve sessizce Kabrime gelmezsen bil ki azap bulurum