Oyun oynar gibiyiz her zaman
Seninle ikimiz.
İstersek çok samimi
Oluveriyoruz birden.
İşimize gelmediğinde
Görmemezlikten geliyoruz
Birbirimizi.
Tebessümden kaçıyoruz.
Olmazsa zorlarcasına
Lütfen,
Gülümseyiveriyoruz.
Aslında benim düşündüklerim,
Senin de kafanı kurcalıyor.
' Seviyor mu,
Yoksa sevmiyor mu? ' diye,
Soruyorsun kendi kendine.
Uzaktan uzağa
Göz ucuyla
Gözlüyorsun beni.
İkimizin de yoksun bulunduğu
Tek şey,
Biraz cesaret...
Bolca olan,
Sonuna dek
Dolup taştığımız,
Duygularımızı onunla susturup
Bastırdığımız,
Kahrolası gururumuz! ..
(Akhisar,25.02.1970)
Mustafa Süreyya SezginKayıt Tarihi : 9.7.2002 23:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!