Uykular ne tatlı kıydım geçtim
Ayrılık ne acı içtim geçtim
Kendime dost diye kimleri seçtim
Şu kahrolası, kahrolası gurbette
Kurudu kalmadı, sevda deryası
Kül olup söndü gönül sevdası
Yok dostun dosta faydası
Şu kahrolası, kahrolası gurbette
Kopardım sıla ile olan bağlarımı
Bir, bir kuruttum sevgi bağlarımı
Vah geçirdim gençlik çağlarımı
Şu kahrolası, kahrolası gurbette
Çoktan unutturdu bana sevdiklerimi
Hayal mayal hatırlıyorum bildiklerimi
Sanki ruh gibi yaşıyorum günlerimi
Şu kahrolası, kahrolası gurbette
Saydırıyor zamanı an ve an
Bu hasretliğe dayanır mı can
Vallahi kan ağlıyor içim kan
Şu kahrolası, kahrolası gurbette
Ömür bitiyor varamadan farkına
Yaş, birden değdi sanki kırkına
Kapıldık dümenine çarkına
Şu kahrolası, kahrolası gurbette.
Kayıt Tarihi : 12.1.2009 13:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!