özledikçe seni bu kentin dağlarının yamaçlarına
baharlar çiziyorum göz bebeklerime oturmuş senli deli sevinçlerle ...
parmak uçlarımda birikmiş
özlemin sızısıyla kanatıyorum yeniden yaramı sen diye...
göz pınarlarıma veda eden
kekremsi göz yaşlarımı öpüyorum titreyen dudaklarımla
solgun yanaklarımdan kayıp giderken
öpüyorum ...
kahrolası göz yaşlarımı öpüyorum sen diye....
gökyüzü dürülüyor yıldızlarla beraber ay kararıyor
gün ağarırken göksuda yakamozlar bir bir ölüyor...
özledikçe seni en derinlerim de kızılca kıyamet kopuyor
acın içime oturuyor sarılıyorum acıma sen diye...
sol yanımda o soysuz yaram yeniden kanıyor
ihanet kesikleri içinde yüreğim kanrevan çok acıyor
gözlerim sen kanıyor yumruklarım sıkılı kalıyor
kahır yüklü dudaklarım arasında adın hıçkırıklara boğuluyor ...
tenime gecelerime sinmiş kokunu tırnak trnak kazıyıp atasım
yüzümde kalmış o eski gülüşleri şakağından vurasım geliyor
dudaklarımın usunda kalan öpüşünün
narımsı sıcaklığını göz yaşlarımla söndüresim geliyor ...
özledikçe seni bir yanı kırık solmuş siyah beyaz
eski resimlere ellerim titreyerek uzanıyor
içimde fırtınalar kopuyor kollarım boşluğu sen diye sarıyor...
içim acıyor soysuz yaram yeniden kanıyor
soğuk duvarlara saklı gölgeni yırtasım kanatasım geliyor sen diye...
Hasan ODABAŞI
Hasan OdabaşıKayıt Tarihi : 18.3.2021 22:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!