Kahrolası Aşk Şiiri - Serap Tepedelen

vakit çok geç artık
geç kalan sensin,benim ya da her kimse
bazı şeyler vardır elimizde olmayan
ne yapsak ne etsek de başaramadığımız,
tamamlayamadığımız,
tanımlayamadığımız
o garip ilişki,
o kahrolası aşk...

vakit yok artık,
eğrileri doğru yapmaya
doğru olan ne kaldı ki aramızda
ayak üstü uydurulan
tam kırk bir yalan
çoğu zaman
benim de şaşırdığım
bunca yalanı nereden bulduğun?

hangi sözüne inanayım ki
bunca yaşadıklarımdan sonra?
öyleyse niçin ve neyi bekliyorum
hâlâ...
Kaçış senin kaçışın
yerinde sayansa ben
hep ben.

arayış senin arayışın
ben arayış içinde değilim ki
benimki bekleyiş.
Usanmadan,sabır sabır
adım adım,suskun suskun
bekleyiş.
biliyorum,
herşeyin,
bir ilk'i olduğu kadar
sonu da vardır,ne yazık ki
'son' yakın mıdır
ne zaman ve nasıl sonlanacağı bilinmez
bu aşkın.
Aşk,mücadeleye değer,
sevgi,emek ister
ama,tek taraflı da olmuyor ki aşkım.

bak görüyorsun,
yorulan ben
eğlenen sen.
acı çeken ben,
gülen,oynayan sen.
kahrolsun böylesine aşk,
binlerce kez kahrolsun
ve n'olur artık,
ip,
inceldiği yerden kopsun.

(24.06.2006-Bursa)