Kahrolası Şiiri - Veysel Çakır

📋✍️KAHROLASI ✍️📋
Kısacası senden sonra bu şehir,
Uğruna yar beni herkes tanıdı
Kısacası senden sonra aşk zehir
Yüreğimden akıp giden kanıdı

Her rüzgarın önü sıra sürüldüm
Yaygı oldum kilim oldum serildim
Acımalık dilenciye verildim
Dert bir değil dokuz yüzdü bin idi

Can çıkmadan cayır cayır yakıldım
Temaşayla ardım sıra bakıldım
Yalnızlığın zindanına tıkıldım
Alem bana kabir idi sin idi

Aradığım sevgi şefkat merhamet
Kimselerce edilmedi bizahmet
Gelemedi beklediğim keramet
Biçare ki sığınağım din idi

Kadirşinaz yar bildiğim kayboldu
Bunca emek zehir oldu zay oldu
Sabır taşım parçalandı gül soldu
Hüzne giren canım idi tin idi

Meczup gibi düşer oldum yollara
Hasretliğin yeter oldu kollara
İsyan ettim çıkmayası fallara
Ayazlarda parçalanan ten idi

El elleydik siz anlayın can cana
Yakışırdık kumru gibi yan yana
Zirvedeydik ünlenmiştik şan şana
Mesafeler meğer ise Çin idi

Diyeceğim melek gibi huyumu
Fırsat bilip hazır etmiş kuyumu
Kaynatırmış yıkamaklık suyumu
Kahrolası bu nasıl bir Kin idi

12/02/2021 Veysel ÇAKIR