Şu dinmeksizin öksüzlüğümü sürüdüğüm yapayalnız sokaklara bir bakın,
Çıldırırsın, sen de bu lanetli karanlıkta çırılçıplak zincire vurulsan;
Direncim bir emanet midir ki, şu kof yüreğimde taşıdığım?
Emanetim yoksa, varlığımın gayesi, acılarımın sonundaki tebessüm mü?
Ya yakıcı harıyla yüzüme çarpılan haşyet, bu korku ve can alıcı ateş?
Titreyen uzuvlarım ve sevenlerimden kopan, koparılan nice can?
Zehir olsun! Hiçe saymış olduğum ziynet ve mülk;
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız