Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İşte günün şiiri olmayı hak eden bir şiir. Hak aşığı Yunus'a yakışan bir şiir. Allah rahmet eylesin.
Bu şiir gerçekten çok güzel bir şiirdir. İnsanların inançları hakkında şöyle bir düşünmesini sağlıyor. Bazen insan hoşluğa düşer ne yapacağını bilemez. İşte o zaman bu şiir imdada yetişir. İyi ki günün şiiri olmuş...
Gerek ağlat, gerek güldür,
Gerek yaşat gerek öldür,
Aşık Yunus sana kuldur,
Kahrında hoş, lutfun da hoş.
İNANMAK...
VE ONA SIĞINMAK TÜM KÖTÜLÜKLERDEN....
ÇOK DEĞERLİYDİ....
TEŞEKKÜRLER SEÇİCİ KURULA....
Bu güzel şiir için öncelikle teşekkür eder, sonra da izninizle düşüncelerimizi söyleriz:
İLK olarak, şiir yazım hatalarıyla dolu. Örneğin 'Kahrında' ve 'Kahrın da' yazım şekilleri iki farklı anlama gelir. Bunların, şair her kimse, o şahsa saygı adına ivedilikle düzeltilmesi icap eder...
İKİNCİ olarak, bu konuda bilirkişi olabilecek birilerinin yardımına ihtiyacımız olduğunu sanıyorum. Şiirin farklı kaynaklarda farklı adlar altında kaydedildiğini gördüm çünkü. Ve ben böyle bir donanıma sahip olmadığımdan 'şu doğrudur' diyemem. Tespitlerim aşağıdadır…
Şiir,
1. 13–14.YY şairi Yunus Emre adına...
2. 15.YY tasavvufçularından İbrâhim Tennûrî Hazretleri adına...
3. 18.YY tasavvufçu ve bilim adamı İbrahim Hakkı Hz. adına kayıtlı gözüküyor.
Bunlardan HANGİSİ doğruysa, Antolojiye yakışır bir şekilde düzeltilmesini, ya da şiir gerçekten Yunus Emre’ye aitse, bilginin sağlam bir kaynaktan teyid edilmesini rica ediyorum…
KAHRIN DA HOŞ LÜTFUN DA HOŞ
Câna cefâ kıl ya vefâ
Kahrın da hoş lütfun da hoş
Ya derd gönder ya devâ
Kahrın da hoş lütfun da hoş.
Hoşdur bana senden gelen
Ya hil'at ü yahut kefen
Ya tâze gül yahut diken
Kahrın da hoş lütfun da hoş.
Gelse celâlünden cefâ
Yâhut cemâlünden vefâ
İkisi de cânâ safâ
Kahrın da hoş lütfun da hoş.
Ger bâğ u ger bostân da
Ger bend u ger zindân da
Ger vasl u ger hicrân da
Kahrın da hoş lütfun da hoş.
Ey pâdişâh-ı lemyezel
Zât-ı ebed hayy-ı ezel
Ey lutfu bol kahrı güzel
Kahrın da hoş lütfun da hoş.
Ağlatırsın zârî zârî
Verirsin cennet ü hûrî
Lâyık görür isen nârı
Kahrın da hoş, lütfun da hoş.
Gerek ağlat gerek güldür
Gerek dirilt gerek öldür
Bu Âşık hem sana kuldur
Kahrın da hoş lütfun da hoş.
Yunus Emre...İbrâhim Tennûrî Hazretleri...Erzurumlu İbrahim Hakkı
HANGİSİ DOĞRU???
hayatın ve inanmanın resmedildiği bu şiiri ne kadar da az okumuş ne kadar çok ihmal etmişiz.. iyi ki günün şiiri olmuş yoksa hatırlamayacaktık... teşekkürler editör
Kahrında Hoş Lütfunda Hoş..
Cana cefa kıl ya vefa
Kahrın da hoş, lutfun da hoş,
Ya derd gönder ya deva,
Kahrında hoş, lutfun da hoş.
Hoştur bana senden gelen:
Ya hilat-ü yahut kefen,
Ya taze gül, yahut diken..
Kahrında hoş lutfun da hoş.
Gelse celalinden cefa
Yahut cemalinden vefa,
İkiside cana safa:
Kahrın da hoş, lutfun da hoş.
Ger bağ-u ger bostan ola.
Ger bendü ger zindan ola,
Ger vasl-ü ger hicran ola,
Kahrın da hoş, lutfun da hoş.
Ey padişah-ı Lemyezel!
Zat-ı ebed, hayy-ı ezel!
Ey lutfu bol, kahrı güzel!
Kahrında hoş, lutfun da hoş.
Ağlatırsın zari zari,
Verirsen cennet-ü huri,
Layık görür isen nari,
Kahrında hoş, lutfun da hoş.
Gerek ağlat, gerek güldür,
Gerek yaşat gerek öldür,
Aşık Yunus sana kuldur,
Kahrında hoş, lutfun da hoş.
**Kahrında hoş, lutfun da hoş. ***
DİYEBİLMEK ..........
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta