Canım yandığında
sen üzülme diye
sakladığım gözyaşımı
özlemin haddini aştığı
zamanlarda
sen diye sarıldığım
yastığımı
bir ömür sevmeye
yemin edipte
tutamadığım o ellerini
acıyarak hatırlatacağım
kendime..
Ve
Ateşi toprağıma düşürüp
içimi kanatan
yaralar bırakıp gittin ya
dönüşü olmayan
Bunlara neden olan seni
düşününce
yine de sevmeye
devam edeceğim
ömrüm boyunca
Ve benim yerime
başka ellerin
sana dokunabildiğine
kokunu alabildiğine
sesini duyabildiğine
gülüşlerini görebildiğine
ve sana uzun uzun
bakabildiğine
kahır edeceğim
her aklıma geldiğinde...
31.08.2013
Rasim YılmazKayıt Tarihi : 31.8.2013 13:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rasim Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/31/kahrimin-nedeni-sen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!