Kahrı sığmaz Mecburuna aklımın

Bir gün nar çiçekleri süzülmesinde
Gelinler çıkarsa yollara
Karlara nispet beyazları kıskandıran
Kızıllar ekilir tarlalara
Yara selam ile yollanan azık
Yazık ki yetişmez bahara
Ya da kızlara bağlanan mürüvvet
İki dudağı arasında anaların
Saplanır kara.

Nar çiçeklerine beyazlar giydiren kızlar
Tarlaları da beyaza boyarlar
Duyarlar ki rüyalarında
Yollara çıkan erler
Birer birer yaklaşmakta sahiden
Bin atlının bini de
Gelmekte izlerine.

Her er bey zonklamasında
Titretip ufukları
Kalp kökünde
Dünyanın ayıbını duyan
Bir velinin
Ayıpları yuyan bir delinin
Ömrünü yorduğu hançer
Geçer kalabalıkların ortasından
Bilirler ki önüne çıkanlar
Doğramalıydı hançer.

Kahrı sığmaz mecburuna aklımın
Yitiğim kıvranır da etrafımda bulamam
Yaram diye canımı kaptığım kanama
Şifadır belki de bana
Aslına ihanet üzre yollara
Ram olmuş ilaçlar
Dönmez bir daha çiçeklere
Çiçekler biçare, can biçare
Canın taşıdığı kan biçare.