Kahretsin Şiiri - Serkan Bol

Yetim kalan bir umutla.
Susuyorum.
Bestelediğim tüm şarkıları,
Gecenin ayazında,
Boşluğa bırakıyorum.

Geçmeyen günlerin ağırlığı üzerimde,
Bir cümle,
İki kelime,
Seni seviyorum mu?
Yoksa,
Seni sevmiyorum mu?
Duyamıyorum,
Harfler saklambaç oynuyor...

Suskun kalmak kolay olanıymış,
Asıl olan konuşmakmış,
Artık ben de susuyorum.
Bir gece de sen çık konuş,
Bana dair olanları anlat.
Ama nafile çaba,
Gözlerini kaçırdığın gibi,
Sözlerini de saklıyorsun.
Peki öyle olsun.

Kahretsin!
Hâlâ sana dair umudum var,
Gecenin ayazında yürürken bile,
Seni düşünüyorum,
Karanlığa fısıldıyorum seni,
İçimdeki kör harabeye,
Seni yazıyorum.