Ne kadar istesen de olmuyor düşünmemek;
Düşünmemek de kaçınılmaz kafayı yemek.
Başarmak için uzaklara kaçıp yönelmek;
Yönelmek de çaresizce kendini yitirmek.
Bilmek, aklında olanı hayatında görmek;
Görmek istemsizce kapılardan mahçup dönmek.
Heveskar hayalinle merak ile iz sürmek;
Sürmek geri dönülmez o ıssız yola girmek.
Ölmek, sonsuzluğa giden o kapıyı geçmek,
Ardında kalanların gözyaşlarını görmek,
Elden hiç bir şeyin gelmemesi ve pişmanlık,
Ve bu kadar karmaşık ve basittir insanlık...
Her şey bir yana aklında olanı dökmemek;
Dökmemek de pişmanlık ileri gidememek,
Öyle ya gönül istemez birşeyleri mahvetmek.
Dursan da, gitsen de, sussan da, hep kaçınılmaz
Kahretmek...
Kayıt Tarihi : 16.2.2022 00:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Enes Çil](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/16/kahretmek-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!