Kahretme! Şiiri - Mustafa Cilasun

Kalbi
Tevessüle vasıl olmayınca
Vehmederek hislerini sudur etme bekle

Seni
Zahit yapacak tefekkürle
Taaccüp edip sürur için bekleme şevkle

Ruhun
Seni beklerken
Düşlerinde avuntularla filizlenme azimetle

Gayretin
Niyetinin vuzuhunda
Senin nasibinde ki hikmetin iradeyi tercihle

Kalbin
Dilin fiiliyatında fikrin
Zahir telakkisinde müsaviliğin hak değerin

Ancak
Anlaşıldığın kadarsın
Meramı hali anlatacak sensiz şeksiz şüphesiz

Ne kadar
Zahire tevessül edersen
Batınında bereketsiz, şefkatsiz, hamiyetsizsin

Varlığın
Kadrinden soyutlanacak
Dirayetinde olan abitsin âdemin nefesindesin

Zihni
Olgunluğa ancak kalple
Ruhi solgunluğa nizamsız hevesler cazibesiyle

Bilesin
Ölüm seninle dirliğine
Vaktin ömür sayfanda ki safiyane mertliğinedir

Aldatmak
Hakkı tanımamaktır
Kahretmek, düşünmekten azade kalbi daralıştır

Vuslat
Kulun ihsana yakınlığıdır
Âdem ihlâsla manalıdır, takva onunla mizandır

Hak etmek
Bir sevdadır, yanmadır
Aşk için mütemadiyen sabırla arkadaş olmaktır