Kahrediyorum. Şiiri - Hayrettin Orak

Bir çiçek tarlasında sensiz yürüyorum,
Etrafımda gül, karanfil, lale, mor menekşe,
Bir gelin misali gelinlik giymiş gibi dallarını çırpıyorlar birbirlerine,
Sanki sonsuz sevdalarını anlatıyorlar,
Birden aklıma sen geliyorsun,
Hani en sevdiğin renk beyaz,
En sevdiğin elbise gelinlikti,
Dudaklarımda beni kahreden mısraları mırıldanıyorum,
Bana söylediğin ayrılık şarkısını unutamıyorum,
Soruyorum senmisin bana düşman,
Yoksa beyaz renkli bir çiçek birde gelinlikmi,
Şimdi gün, saat, zaman umurumdamı,
Yıllar geçmiş ancak unutulmayan acı hatıralar kalmış,
Aynanın karşısına geçiyorum ve kendime bakıyorum,
Zaman rüzgarlarında buruşmuş yüzüm,
Ak düşmüş tel tel saçlarım,
Cesaretin varsa gel birde sen gör yarattığın eseri,
Ne yaptım ben sana,
Benden sevda istedin en yücesini verdim,
Katlandım sana sevdanla yanan yüreğimin sanvısına,
Bir inat uğruna bırakmak terketmek varmıydı,
Ben senden mertlik bekledim kalleşlik değil,
Senin için yaşattığım sevdama kahrediyorum...!

11.11.2004