Kahrederim Kendimi Şiiri - Emre Doğan

Kahrederim ben kendimi,
En olmadık uçurumlardan atlayabilirim,
Ummadık anda ölümle tanışsam da,
İçime akıttığım gözyaşlarımla nehrimde,
Küçük gemilere atlar ve giderim.

Sözlerim aynalara çarparlar,
Pişmandırlar,
Artık benden ayrılmış olsalar da,
Okları bulur yakar bedenimi,
Sessizliğe bürünür ve giderim.

Arkasını dönmüş bilmem kaç dost daha bulurum,
Hepsine akıtırım içimi ve dertlerim sanki kuş olur,
Kuşlar kanatlarından olur,
Taş gibi olur, düşer gökten yere,
Kalbimin olmadık yerine vurulur,
Çarpar ve acıtır da,
Söylemem, o taşla beraber giderim.

Sana diyorum,
Size diyorum,
Durdurmayın,
Gidiyorum.