Dünyayı kahreden kelimeler ,
demirden duvar örülmüş binalar ,
sanki hayalime çökmüş bütün acılarımın
sessizliği.
Zorlu bir kış geçireceğim ben, hemde
çok soğuk nidalar haykıracak.
Neredesin sen yorganım soğuyacak.
Fareler basacak derimi bir bir kemirip
yiyecek beni .
Selam verilince sevenlerim çoğalacak, yani başımda
tabutuma herkes el atacak .
Haykırdığım kadar ,
ama sen anlamayacaksın, anlamayacaksın dünyayı .
Kahreden kelimeler senin adını anınca ,
güneşe çarpan sesin beni yakınca , ben çoktan gitmiş olacağım gitmiş olacağım.
YUSUF AHMET BOZ
Kayıt Tarihi : 3.10.2022 18:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yalniz
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!