Kahredeceksin Şiiri - Cafer Tayyar Özkan

Sevgide buldun bedenin aşktan titreyişini,
Kalbinin isyanlara gömülen acı özlemini,
Hissedeceksin elbet vefasızlığın sebebini,
Sorarak sevdiğin güne inan kahredeceksin.

Sevgi çiçeği gönüller ne arar ne sorar oldu,
Nicedir yaralı yüreklere hasret yelleri doldu,
Eskiden gonca al gül idi, zamanla o da soldu,
Özleyerek tanıdığın güne inan kahredeceksin.

Heyecanla beklenen anların hüzünlü sonuyla,
Güven duygularının anlatılmaz sarhoşluğuyla,
Dizginsizce arzulara yelken açmanın aşkıyla,
İnleyerek gördüğün güne inan kahredeceksin.

Uzuvlarının kavuşma özlemiyle çırpınışlarını,
Düşlerinin alevlenen ateşiyle dans edişlerini,
Hislerinin yasaklar denizindeki haykırışlarını,
Duyarak arzuladığın güne inan kahredeceksin.

İhtirasların pençesinde acılarla inleyeceksin,
Asi tutkularının zinciri kırmak isteyeceksin,
Karbeyazı özlemini gecelerde düşleyeceksin,
Korkarak gelmediğin güne inan kahredeceksin.

Kıymetle andığın değerlerin küle döndüğünü,
Vefasız bir melteme dayanamayıp söndüğünü,
Sevgili şehvetin dudaklarına gelip öpüldüğünü,
Ağlayarak hatırladığın güne inan kahredeceksin.

Karşılığı verilmeyen aşkın dayanılmayan acısını,
Damarlarda dolaşan kanın azgınca kımıldayışını,
Bilinmez sebeple ellerin ellerden uzaklaşmasını,
Görerek tutmadığın güne inan kahredeceksin.