Kahramanmaraş ili, sembolü direnişin;
Ökkeş adı sevilir, adı yok serzenişin.
Her bir sokak başında, bir Maraş hikayesi;
Düşer insanımıza, bunların her payesi.
Yokluğu yaşamıştır, en baştan en sonuna;
Ekmek ihtiyaç duydu, Elbistan'ın ununa.
Aklında kadınların, Senem Ayşe yaşıyor;
Halkının mizacı ki; kahramanlık taşıyor.
Söylerken dil yorulur, yazarken biter kalem!
Şehrini savunmaya, hayran kalır elalem!
Selahaddin Çekmegil
Kayıt Tarihi : 25.3.2019 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!