Kahramanların Dilinden Yüzüncü Yıl

Bakın hele şu gökte parlayan yıldıza
Bakın şu gökyüzündeki aya
Nasıl nazlı nazlı salınıyor
Bakın şu kırmızı şanlı sancağa
Sanmayın ki oraya kolay çekildi
Sanmayın hiç emeksiz göndere dikildi
O bayrak ki bir cumhuriyettir
Şehitlerin omzunda
O bayrak ki kahramanların destanlarında
Ne emeklerle ne zorluklarla
Böyle serildi
Dinleyin bu destanları onlardan
Dinleyin şehitlerden kahramanlardan

Ben Erzurumlu Fatma Seher
Yahut nam-ı diğer Kara Fatma
Subay Ahmet'in eşi
Anadolu düşman işgaline uğrayınca
Yaşadığım köy ve çevresindeki kişilerle onlara karşı savaştım
Kocam Kafkas’ta savaşırken ben Edirne'de savaştım
O şehit olduğunda onbaşı olarak İzmit'te savaştım ta ki kurtuluşa dek
300 kişiyle İznik İnönü Sakarya ve Büyük Taaruz, Bursa’yı kurtardım
Teğmen olup bitirdim Kurtuluş Savaşı’nı
Bu vatana ulaştım

Ben Sütçü İmam
Maraşlı kahraman
Uzunoluk Caddesi!nde işgalciler hakaret ederken
Kadın erkek demeden Türkler’e
Çakmakçı Sait’i şehit ettiklerinde
Düşmana ilk kurşunu sıkan
Burası artık Türk değil diyenlere
Türk'ün gücünü gösteren
Türk'ün kolay pes etmeyeceğini
Özgürlüğü için direneceğini gösteren
Yirmi iki günde Kahraman Maraş’ı kurtaran

Ben Osman Nevres
Yahut kahraman adıyla Hasan Tahsin
Yunan işgalcileri İzmir’e ilk adımı attığında
Korkusuzca ilk kurşunu sıkan
Gazeteler basıp halkı kurtuluşa hazırlayan
Kahpe düşman süngüsüyle
15 Mayıs günü şehit düşen
Ama İzmir’de isyan ateşini yakan

Ben Gördesli Makbule
Daha on dokuz yaşımda
İzmir işgal edilince
Kurtuluş çetelerine katılan
Cephe cephe Yunanla dövüşen
Doru atlı çizmesinden ceketine kara giyinen
Akhisar’da düşmanla göğüs göğüse savaşırken
Vurulup da şehit düşen

Ben Tayyar Rahmiye
Osmaniye Kaypak bucaklı
Düşman kapıma dayandı dayanalı
9. Fransız tümenine karşı
Kendi müfrezesini kuran
Düşman cephesinde keşif yapan
Şehit düşen askerleri sırtlayıp taşıyan
Askere cesaret veren
İki arkadaşını korumak için
İleri atılıp
Cephede bedenini siper edip
Şehit olan

Ben Kastamonu Seydilerli Şerife Bacı
İnebolu'dan kurtulus yolundan Ankara’ya
Tüfek mermi top taşıyan
Bir elinde bebesi
Ardında kağnısı
Azimle karlı dağları aşmaya çalışırken
Takati kalmasa da ayakta durmaya çalışırken
Donmasın diye bebesine sımsıkı sarılı halde
Kurtuluş mücadelesinde donarak şehit düşen
Ama cephaneyi düşmana vermeyen
Kahraman Türk kadını

Ben Halime Çavuş
İnebolu'dan yüklendiğim cephaneyi
Ankara'ya taşıyan
Saçları erkek gibi kazılı
Er kıyafetli
Kurşun deliğiyle
Silahı teslim etmiş
Atasının huzuruna çıkmış
Kurtuluş kadını

Ben Nezahat Onbaşı
Dokuzunda babasıyla Batı Cephesi’nde gezen
On ikisinde on başı olan
Mücadelede bir an bile yılmayıp
Düşmanla
Geyve'de Sakarya'da Gediz'de
İnönü'de savaşa savaşa
Teğmen olan
Cesur Türk kadını

Ben Şahin Bey
Mehmed Said asıl adım
Trablusgarp Balkan Çatalca
Galiçya ve Sina’da
Gönüllü savaşan
Kilis Antep yolunu kontrolüne alan
Düşman arabası cesedimi çiğnemeden
Antep'e giremez diye haykıran
Tek başına kalıncaya kadar
Dört gün direnen
Son nefesine kadar
Düşmana kurşun sıkan

Ben Yörük Ali Efe
Aydın Sultanhisarlı
Dört yıl hak arayıp dağlarda
Sonra memleketi için düze inen
Demiryolu baskınlarıyla cephaneler edinen
Düşmana dağlardan korkuyu salan
Halka ümit cesaret veren
Özgürlüğe tekrar inandıran
Çok sayıda düşmanı indiren

İşte dostlar
İşte arkadaşlar
Bu şehitler bu kahramanlar
Gece gündüz demeden
Korkmadan savundular memleketi
Kurdular ebedi yaşayacak
Atatürk’ün izindeki cumhuriyeti
Şimdi 100 yaşında oldu
İyi ki doğdu İyi ki doğdu