Eskiden adamlar vardı, gerçek adam
Bu adamlar kimsenin tepesine çıkmaz
Çıktıkları tek yer kendilerine ait bir dam
Bağırırlardı doğru yol için avaz avaz
Önce sevgimizi, saygımızı kaybettik
Endişe,korku ve kibir geldi müteakiben
Kahramanlıklar tür olarak kaldı, adı epik
Ne acınası olduk, kahramanları öldüren
Ne güzel şeydi sevmek sevilmek
Karşılık beklemeden her işe koşmak
Artık bunu yapanın boynunda ilmek
Kaderi idam sehpasında sallanmak
Kahramanlar ölüyor bir şeyler yap
Hiç bir yerde umuttan yok eser
Sen git hâlâ malına mülküne tap
Artık rüzgar bile dehşetle eser..
Kayıt Tarihi : 1.5.2020 21:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!