Ağlamayı kutsal sayıyorum,
Başımın üstünde yerin var.
Ben kalede ölen Bizans askerinin annesi için ağıt yakmışım,
Kaderin cilvesiyle karşılaşmışım
Bu nasıl bir cilve azizim
Kıyıya vuran bebek cesetlerine de cilve mi diyeceğiz
Ben bunun için ağlamışım
Kanadı kırık kuş için
Yitirilen hayatlar için
Ama ağlamışım
Ağlamak bir isyanın ilk adımıdır
Siz sanıyorsunuz ki Gandhi hep gülüyordu
Geceleri yorganın altında ağlaya ağlaya özgürlük mücadelesini verdi
Atatürk'ün ağlamaktan küflediği döşeği bilir misiniz
Ya da rahmetli starlinin Kırım bozkırında kuruttuğu yastığını
Kim demiş kahranlar ağlamaz diye
Siz yaşayan cansız varlıklar
Bilemezsiniz tabi, aramızda nefes alan ölüler var!!
Kayıt Tarihi : 5.10.2019 12:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!