Kahramanım Şiiri - Ali Temel

***Kahramanım
Benim önce babam kahramanımdı
Zaten ondan başka kahramanım da yoktu
Şimdi ise oğlum benim kahramanım
Babam deniz deryası gözleriyle bakardı
Sert adam, borcuna sadık, mert adamdı
Ömrümün başlangıcı var oluşum kahramanım
Su yeşili gözlü oğlum, ömrümün tam ortası
Gözlerinde dünyanın bütün renkleri
Onu ellerime aldığımda sanki ben öldüm o doğdu
Her gözyaşında ömrüm kısalır sol yanıma ateş düşer
Biliyorum ben de onun kahramanıyım çünkü
Ona her sarıldığımda kalbi yerinden çıkarcasına atıyor
Bana baktığında gözleri parlar, yüreği gözlerine gelir
Yüreği gözlerinde oğlum
Bilmiyor ki o da benim kahramanım
Oğlum bana benzediği için
Bende de babama benzediğim için, sevdim ikisini de
Dünlerde gökyüzü gözlü babamın hayranıydım
Şimdilerde yarınlarda su yeşili
Dünya gözlü çocuğa hayranım
Ben kendimi hiç sevmedim
Hayatın her deminde yere düşmüş
Hayatın her ateş çemberinden geçip yanmış
Hiçbir çığ yangınımı söndürememiş
Hiçbir baharı yeşermemiş
Ben kendimi hiç sevmedim...
ALİ TEMEL