MELİH COŞKUN KAHRAMAN ŞİİRLERİ

MELİH COŞKUN KAHRAMAN ŞİİRLERİ

Melih Coşkun

Kahraman olmak istemiyorum artık
Sevilmek istiyorum sadece sevdiğim kadar,
Hep ayıpmış gibi sakladım göz yaşlarımı bugüne kadar
Artık ağlamak istiyorum
Dizeler döküp geceler boyu
Denizi maviye
Geceyi siyahı
Ve yarını umuda boyadığım için değil
Sadece varolduğum için sevilmek istiyorum.

..

Devamını Oku
Melih Coşkun

Ne kadar kaçarsan kaç
Gelir bulur seni kayıp zamanların rüzgarı
Sen kavga mevsiminin çocuğusun
En gerçek türküyü yazmaktır senin işin

Nereye saklanırsan saklan
Gelir bulur seni bu deli fırtına
Korkak da olsan
Kahraman da
İçine çekilirsin sebepsiz kavgaların
..

Devamını Oku
Melih Coşkun

Kızıl alevler yakılırdı kenar mahallelerinde
Genç kızlar yasak rüyalar görürlerdi uykularında
Anneler saçını okşarlardı sakat çocuklarının,
Sokaklar daralırdı, yükselirdi barikatlar
Ve bu kocaman şehir küçülürdü durmadan
Biz büyürdük,

Merdiven altlarından keskin kokular yayılırdı,
Dünyayı kurtarırdı
Kahraman çocukların sokak aralarında,
..

Devamını Oku
Melih Coşkun

Bir destan,
Eski zamanlardan,
Kahramanları hiç yaşamadılar
Hiç görmediler
Nasıl parladığını güneşin
Sevmediler ölesiye
Ve ölmediler beyaz yorganlar altında...

Bir şiir,
Son dizeleri ölmekte olan bir ozanın
..

Devamını Oku
Melih Coşkun

Birkaç damla gözyaşımı akıttım toprağına
Sana
Veda etmeyeceğim
Yok saysalar da
Yanımdaydın çünkü hep sen

Sana veda etmeyeceğim
Yanımdasın benim
Odamda
Boyası çatlamış duvarlarımdaki sararmış resim
..

Devamını Oku
Melih Coşkun

Yiten dostlarım geldi aklıma
Gülen yüzleri hiç gelmedi gözlerimin önüne

Herkesten çok şey bilmek
Herkesten biraz daha önce gitmeyi gerektiriyordu belki
Dünyayı sevmek
Gerçekten de onunda bizi sevmesini gerektirmiyordu.
Kahraman olmanın tanımı bu olmalıydı:
Sevilmemeyi göze alarak sevebilmek
Uğruna hayatını göze aldıklarının
..

Devamını Oku