Kahraman Polis'im Şiiri - Murat Duman

KAHRAMAN POLİS’İM
Her yerde her zaman, namusu korur,
Arsızdan hırsızdan, yılmaz polis’im,
Zalimin zulmüne, hep karşı durur
Zalimin yüzüne gülmez polis’im…

Hazırdır göreve, kulağı ses de,
Masumun derdiyle, yüreği yas da,
Korurken yurdunu, teknikte usta,
Hiçbir zaman korku, bilmez polis’im…

Fırsat arar cani, huzur bozmaya,
Yoksula garibe, kuyu kazmaya,
Şeytanın emriyle, başlar azmaya,
Şeytanlar ölmeden, ölmez polis’im…

Adalet önünde, dinlemez hatır,
İnsanlara her an, kanun anlatır,
Hırsızın elinde, bıçakla satır,
Kanunsuz bir karar, almaz polis’im

Akademik yolda, açık bilime,
Alınca görevi, etmez kelime,
Bayrağın altında, gider ölüme,
Kalleş oyununa, gelmez polis’im

Ummanı aşarken, nehirde çağlar,
Varlığı korkudur, sarsılır dağlar,
Katiller meczuplar, kahrolur ağlar,
Meczuba muhabbet, salmaz polis’im

Hain pusu kurar, bin kere doğar,
Haini yakalar, eliyle boğar,
Hasreti yok eder, nefreti kovar,
Kan akar içine, silmez polis’im

Murat Duman der ki; koyalım cana
Malımız canımız, teslimdir ona,
Toplum düşmanları, doymaz ki; kana,
Nefsinin emrine, gelmez polis’im
Şehit olur ama ÖLMEZ POLİS’İM…
10.04.2006 ANKARA