Kahraman Ordumuza Şiiri - Osman Erdoğmuş

Söz ile uslanmayan, nasihat dinlemeyen.
Ensesine şamarı yemeden anlamayan.
Güruha ders vermeli, dayan Mehmet’im dayan.
…..Yedi düvel bir olmuş, vermiş omuz omuza.
…..Allah’ım yardım eyle KAHRAMAN ORDUMUZA.

Besliyorlar terörü burnumuzun dibinde.
Silahla donatıyor, gözümüzün önünde.
Sığınaklar da tamam, besliyorlar ininde.
…..İpini koparanlar çıkıyor yolumuza.
…..Allah’ım yardım eyle KAHRAMAN ORDUMUZA.

On bin kilometreden gelip ahkam kesiyor.
Yalan beyanatlara yandaşları susuyor.
Bak şu sarı domuza yine nefret kusuyor.
…..Yılan, çiyanı besler dayanmış kapımıza.
…..Allah’ım yardım eyle KAHRAMAN ORDUMUZA.

Başkomutan haykırdı dünya beşten büyüktür.
Bu Birleşmiş Milletler insanlık için yüktür.
Her zaman iki milyar, beş milyardan küçüktür.
…..Tuzaklar kuruyorlar sağımız, solumuza.
…..Allah’ım yardım eyle KAHRAMAN ORDUMUZA.

Milletiyle ordusu aynı yürekte atar.
Mehmetçik dendi ona, Hakkı hep üstün tutar.
Bu coşku bu heyecan kimilerine batar.
…..Şanlı cihadımızda giren yok kolumuza.
…..Allah’ım yardım eyle KAHRAMAN ORDUMUZA.

Kardeş bildiklerimiz utanmadan yan çizer.
Bu maskaralıkları bizi derinden üzer.
Taviz devri bitmiştir, aslanlar destan yazar.
…..Terör bomba atamaz çarşı, pazarımıza.
…..Allah’ım yardım eyle KAHRAMAN ORDUMUZA.

Meydanlarda kazanıp, kaybetmek yok masada.
Mehammed’de bizimdir Davut, Musa, İsa’da.
Artık toplama vakti başlayalım hasada.
…..Türk kendine geliyor, çıkmayın karşımıza.
…..Allah’ım yardım eyle KAHRAMAN ORDUMUZA.