Kahraman Korkak Şiiri - Ömer Yazıcı

ruhu kanatlandıran ney sesinden mahrumduk
türküsüz dudaklardan
öyküsüz hayatlara uzanan
uzun bir akşam üstünde
korkusuz bir sevdanın korkak kahramanlarıydık
gözbebelerine tutsak ömürlerin
cinayete teşebbüs sözlerinde
hükümsüz hakimlerin kıramadığı kalemlerdeydik
tertemiz bir sevdanın pasaklı gönüllerde soluşuna şahit
lekelenmiş yüreksizliklerde
ütülenmemiş gömlek nezaketsizliğindeydik
kahraman bir korkaktık
bereketsiz gecelerden tatlı sabah üstlerine gebe
yakışıksız gül kokularının yasaklanmış şevhetindeydik
adanmış hayatların acı tebessümleri şahlanmaktan geri durmamakta
ezik kalmış lalezarlarda
kır çiçeği tevazusunda da gayrı
olamadık
karakışa kafa tutan kardelen kadar
boş zamanları zamansızlıkla değerlendirilen birer kitaptık
son sayfasını görme merakından arındırılmış
öyle ya
son sayfanın son satırı feragat ister
öncesiz bütün romanların
son cümlesindeki vurgudaydık
dilenciydik
adanmışlarımızın lütfettiği kadardık
piyango almamış birinin büyük ikramiye beklentisi gibi
emeksiz ekmek beklentisine düşürülmüş hayalerdeydik
hayata canavar
sevdaya aciz
korkaktık
EN KAHRAMAN OLANINDAN

FUFUKA