Kahraman kadın Şiiri - Hamdi Oruç

Kahraman kadın

Kahraman kadındır
Şu Anadolu kadını ile
Gururlanıyorum

Gel nurlu Anadoluya
Kadının hasını gör
Gönlü Kabededir bence o hacı
Gönülden dedim ona bacı...

Annedir onda anneliğin hası
Evlattır onda hası evlatlığın
Eştir evine güneştir...
Gel nurlu Anadoluya
Kadının hasını gör

Şu kadın kahraman
Bu kadın evin direği
Eşi için çocukları için atmış yüreği

Şu kadın kahraman
Gel nurlu Anadoluya
Kadının hasını gör
Bulutlar ağlar duasını gör
Gururlanıyorum

Şu kadın kahraman
Kahraman çocukları için
Uyur uykusu ışık
Yıldız yıldız çocukları
İlk o uyanır her sabah
Evde o yanan ilk ışık

Şu kadın kahraman
Kahraman ekmek kavgasında
Köyde nur bir kadın
Tarlaların beklediği o ışık...

Elleri nasırlı yüzünde acı
Anayı-babayı saymış baş tacı...

Eli gümüş saçı süpürge yaşı kırklarda
Onun yüreği yok diğer ırklarda

Evi güneş görmüş misafire açık kapısı
Çamurdan gelmedik mi çamurdan yapısı

Eli gümüş saçı süpürge yaşı kırklarda
Onun yüreği yok diğer ırklarda

Evin bir odasında halı dokuyor gülleri
Bahçesinde gül kokuyor gülleri

Tarla yolunda yazın bayıltan sıcağında
Bir yavrusu elinde biri kucağında

Eli gümüş saçı süpürge yaşı kırklarda
Onun yüreği yok diğer ırklarda

Bilen bilir kıymetini güneş alnını eğildi öptü
Yıllar yıldıramamış onu heykeli dikilecek işler yaptı

Eli gümüş saçı süpürge yaşı kırklarda
Onun yüreği yok diğer ırklarda

Gönlü Kabededir bence o hacı
Gönülden dedim ona bacı...