Kahraman Şiiri - Sagirzade Ozan

Kahraman, doğduğu günden beri
Farklıydı diğerlerinden
Gözleri ışıl ışıl parlıyordu
Yürekliydi her bireyden

Kahraman, büyüdüğü köyde
Mutlu ve huzurluydu
Ailesi, arkadaşları, dostları vardı
Hayatı güzel ve sadeydi
*
Kahraman, bir gün köyüne
Kötü bir haber geldi
Karanlık bir ordu, ülkeyi istila etmiş
Her yeri yakıp yıkmıştı

Kahraman, hemen karar verdi
Savaşmaya gidecekti
Sevdiklerini, vatanını korumak için
Canını feda edecekti

Kahraman, yola çıktı
Yanında arkadaşları vardı
Onlar da onun gibi cesur ve yürekliydi
Onlar da onun gibi kahramandı

Kahraman, savaş meydanına vardı
Karanlık orduyla karşılaştı
Kılıcını çekti, atını sürdü
Düşmanlarına saldırdı

Kahraman, savaşta çok başarılıydı
Birçok düşmanı yendi
Ama bir an dikkatsiz kaldı
Bir ok, geldi göğsüne saplandı

Kahraman, yere düştü
Kanlar içinde kaldı
Son bir kez gökyüzüne baktı
Son bir kez sevgilisini andı

Kahraman, gözlerini kapadı
Hayata veda etti
Ama ruhu ölmedi, yaşadı
Hep kahraman olarak kaldı
Yazan : SagirZadeOzaN 🪡📝