Kahpece Şiiri - Yusuf Ter

Sinsi çıyanlar

Kırk ayaklı yılanlar

Soğurgan gökyüzü

Alabildiğine endişeli

Kapıların ardında

Sessiz, sinsice duruyor

Yüreği masum sevgiye

Anlamsız düşüverdi yere

Öfke kusuyor, kan olmuş

Çığlıkların arasında aradığı

Yılan sokuveriyor göz demeden

Zehir akıvermiş yiğitlere

Yer gök parçalanıyor

Yağmursuz havada

Dişleri kırılsın zalimin

Çaresiz değildiler

Aslan gibi delikanlıydılar

Kahpece pusuya düştüler

Atıyor nabızları

Paramparça olmadılar

Kenetlenmiş zincir gibi

Boğacaklar yılanı

Sevgiye nişan olmuş

Adımları haykırmak yok

Bozkırların çakıl taşları

Umut yeşeriyor yeniden

Kan damara iniyor

Zehir kendi kendini eritiyor

Hainliğin kapısında

Damlalar serinletsin yürekleri

Kuyruğu koptu yılanların

Dili aktı içine, zehirledi kendini...

Yusuf Ter 26.06.04
Saat 23:50 İsviçre