Ağlamaya dahi gücüm yetmiyor.
Kendime iyi bakacak şu kadarcık miktarda iyilik yok etrafımda ve gerçekten zor dışarıdan göründüğü gibi kolay değil sensizlik.
Aynalara bile nefret duyuyorum.
Onlar bile bana düşman,
Ne zaman bi bakasım gelse...
O çaresiz hasta adamın ense tıraşını gösteriyorlar bana...
...ve ben bunlara rağmen ayakta gülümsemeye çalışıyorum. Ah, ah kahpe felek alnının ta çatından öperim.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta