Ağlamaya dahi gücüm yetmiyor.
Kendime iyi bakacak şu kadarcık miktarda iyilik yok etrafımda ve gerçekten zor dışarıdan göründüğü gibi kolay değil sensizlik.
Aynalara bile nefret duyuyorum.
Onlar bile bana düşman,
Ne zaman bi bakasım gelse...
O çaresiz hasta adamın ense tıraşını gösteriyorlar bana...
...ve ben bunlara rağmen ayakta gülümsemeye çalışıyorum. Ah, ah kahpe felek alnının ta çatından öperim.
Kayıt Tarihi : 31.3.2013 04:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!