Kahpe Felek Şiiri - İbrahim Dolay

Kahpe felek.
Nedir bana zulumün.
Hiçmi yüzüm gülmeyecek.
İncidi en büyük servet gururum.

Tanrım beni niye yarattın.
Dünya ya geldigime pişmanım.
Güzel mesleğimi sürdürürken.
Şimdi ki hayatımdan pişmanım.

Allah ım beni düşmanlarıma güldürdün.
Doksan ikide kaza yapıp öldürdün.
Direksiyon sallarken şimdi
İse ayakkabı fırçası sallıyorum.

Feleğin acımasız çemberinden geçmek için.
Bu incinmiş gururumu kolluyorum.
Yinede tanrım sana şükrediyorum.
Çünkü yaradan sensin.

Rızkı verende sen alanda sensin.
Ne yapayım yani
Beni huzuruna çagıracagın vakit
Deli dumrul misali.

Can alıcı meleğine kılıç mı çekeyim.
Hayır hayır ben o insan degilim.
Her ne kadar kahpe felege kahretsemde.
Ben senin kulunum.