Bir kadın ağlıyor
Dağ tepe ardında kalmış canı
Sessizliğin gölgesi vurmuş
Güne düşmüş gecesi
İçine akar saklı göz yaşı
Bir kadın ağlıyor
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
