Kahkahalarla Şiiri - Oral Koca

Bir pamuk ipligi
ile
baglıydım hayata.
yıllar yılı öncesi
duymazdı beni
şehirler insanlar
çıkardım daglara
orada dertleşirdim
gölgeleriyle başakların
dinsin diye
ruhumdaki fırtına
öylece,öylece bekleşirdim.
bir ev görürdüm
uzaklarda
kırmızı kiremit bacalı
bir ev.
çocuklar oynardı bahçesinde
ve bir genç kadın
çamaşır asardı rengarenk
agaç dallarına.
ben o dag başında
düşünüp dururdum
sizi insanlar
neden yüreginiz katı
neden sevgiden uzaksınız.
katmak için ugraştınız
bunca yıl
beni hamurunuza
hamurum aynı
mayam degişik
katamadınız.
ve ben
sizlere öglece uzaktan
baktım.
agzımda göz yaşlarım
gözlerimde kahkahalarla