sade yalın sessiz bu günüde böyle tamamladım
penceremin kıyısında ablamın verdiği fesleğenimle
hatırlatmana gerek yok biliyorum sende severdin
fesleğeni sardunyayı yaban gülünü
benim çiçekleri sevişim de senin eserin
şimdi dışarıdan kahkahalar duyuyorum
herkez boşluğun sarhoşluğunda sanki
asıl olması gereken aşk sarhoşluğu benim gibi
sadece tebessüm edebiliyorum senden sonra
kahkahaları dinlemek te senin eserin
olsun diyorum var olsun tüm haksızlıklar
heryerde her şeyde aradım ödülümü
sonra sukunete kucak açtım yavaş yavaş
sabrın en acı sancılarıyla savruldum rüzgarlara
sadece arıyamadığım haktı senin eserin
Kayıt Tarihi : 5.9.2010 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)