Hep mutlu görünmekten, kaybettim benliğimi
Kandı herkes güldüğüme, bilmediler derdimi
Bana hep gül dediler, sormadılar halimi
Attığım kahkahalar, aslında hıçkırıktı...
Her gün acı çekmekten, kalmadı bende derman
Benim kara bahtıma, hüzün düştü her zaman
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
